หน้าไม่ให้แต่ใจรัก?

มาส่งการบ้านเพื่อนปุ๊ก หัวข้อแถ่ก "หน้าไม่ให้แต่ใจรัก" แล้วไอ้หน้าอย่างเรานี่มีอะไรที่ไม่เข้ากับบุคลิกบ้างล่ะเนี่ย มาดูกันค่ะ

เห็นหน้าหวาน ๆ อย่างเงียะ (เอ่อ ที่พูดนี่อายมั้ย? ฮา ๆๆๆ) จริง ๆ เห็นหน้าถึก ๆ เงียะ เซ้นซิทีฟมาก ๆ เลยล่ะ

เป็นคนขี้น้อยใจ ขี้ใจน้อย อะไรนิดหน่อยสะเทือนใจล่ะก็ เอ่อเลยค่ะ น้ำตาเอ่อเลย ดูละคร ดูหนัง หรือฟังเรื่องราวอะไรที่เศร้า ๆ เอาแล้วครับ ต้องเบือนหน้าหนี เพราะกลัวคนเห็นแล้วจะเสียเซล์ฟ เคยเห็นหมาถูกรถชนต่อหน้าต่อตา ระหว่างเดินไปทำธุระที่เขต เห็นแล้วสั่นมาก ไปทำธุระไม่รู้เรื่องเลย คุยกับเจ้าหน้าที่ก็เสียงสั่น เค้าคงคิดว่ายัยนี่ต้องญาติเสียแน่ ๆ พอเสร็จธุระ ก็รีบวิ่งกลับมาบ้าน เอาผ้าขนหนูผืนใหญ่ จะไปพาเจ้าหมาไปโรงบาล ปรากฏว่า เจ้าหมาตัวนั้นไปแอบนอนตายข้างถนน คงเจ็บมาก เดินกลับบ้านมาร้องไห้หนักมาก น้องชายตกใจเดินมาถามใหญ่ พี่โอ๋เป็นอะไร ใครทำอะไร บอกมานะ ทั้งแม่ทั้งน้องตกใจ พอเล่าได้ ว่าเห็นหมาตายแต่ช่วยไม่ทัน โดนด่าเลย ทำให้เค้าตกใจ แง๊ว :(

เห็นตัวใหญ่ ๆ แบบเนียะ โค ตะ ระ ขี้กลัวเลยค่ะ

ที่ไม่ระบุในหัวข้อว่ากลัวอะไร เพราะกลัวหลายอย่างมาก กลัวผี กลัวความสูง กลัวสัตว์เลื้อยคลานทุกชนิด กิ้งกือ ตะขาบ เห็นแล้วหงิกเลย กลัวมาก ๆ เลย พอมาอยู่เมกา ไม่ค่อยมีกิ้งกือให้เห็น ก็คิดว่าโอเค โชคดีแล้ว แต่อิอิ ไม่ได้มีบุญขนาดดดน้านค่ะ รู้จักตัวนี้กันมั้ยเอ่ย เซนเตพีซ ที่มีขาเป็นร้อย ๆ ขาอ่ะค่ะ (ไม่รู้ภาษาอังกฤษสะกดไงนะคะ) โหย เห็นนี่แทบแย่เลยนะ มีอยู่คืนนึง เข้าห้องน้ำข้างล่าง ตอนเที่ยงคืนกว่าแล้ว ก็ไม่คิดอะไร ยังไม่ทันสั่นเลย (เวลาบอกยังไม่สั่นนี่น่าจะเข้าใจ ถ้าอ่านบล็อกที่แล้ว ว่ากำลังทำอะไรอยู่ อิอิ) โหย เดินมาจากไหนไม่รู้อ่ะ ค่อย ๆ คลานมา โหย ขนหัวลุกเลย จิมก็หลับแล้ว จะปลุกให้มาจัดการก็กระไรอยู่ เราก็หงิกในห้องน้ำคนเดียวเนี่ยแหละ ที่ว่าหงิกนี่คือ มือไม้จะหงิก ๆ อ่ะ ค่ะ แบบมันขนลุกไปหมด ค่อย ๆ เอามือเอื้อมเปิดประตู แล้วก็ปีน ๆ ป่าย ๆ ออกจากห้องน้ำ (ที่ไม่เดินปกติ เพราะจินตนาการสูงมาก ว่าถ้าเดินออกไปดี ๆ มันจะวิ่งมาใส่ คือมันกลัวน่ะ) พอออกไปได้ ทำไงล่ะ วิ่งไปหยิบเครื่องดูดฝุ่นมา เสียบปลั๊กดูดเลย ก่อนดูดก็กล่าวคำขอโทษ ว่าไม่อยากฆ่าแต่ฉันกลัวเทอมากน่ะ พอจัดการเสร็จ กำลังจะเก็บ เหลือบไปเห็นตัวที่สอง โหย ๆ มันมาเป็นครอบครัวเลย ไม่เอาแล้ว ทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ แล้วก็วิ่งขึ้นห้องไปเลย นึกแล้วยังขนลุก

เห็นหน้าตางี้ ไม่ชอบเด็กเอาซะเลยล่ะ

จริง ๆ ไม่ได้เกลียดเด็กหรืออะไรนะคะ แต่ว่า ไม่สามารถอยู่กับเด็กได้นาน จริง ๆ ก็ชอบเล่นกับเด็กนะ น่ารักดี แต่ได้ไม่นานน่ะค่ะ ถ้าแบบให้อยู่ด้วยเลย เหอ เหอ มะอาวอ่ะ ทนเด็กไม่ได้ สอนเด็กไม่เป็น ยิ่งเด็กดื้อ ๆ นะ โหย ไปไกล ๆ เลย มาอยู่ใกล้ ๆ จินตนาการอิฉันจะบรรเจิดมาก ว่าถ้าไม่หยุดดื้อฉันจะโบ้แกละนะ แต่ก็ไม่เคยทำหรอก มีแต่ตอนเด็ก ๆ เนี่ยแหละ เท่าที่จำได้ ว่าตอนเด็ก ๆ เราจะเกลียดเด็กมาก เคยแอบหยิกเด็กที่เดินสวนกัน แล้วเห็นเค้าร้องไห้ขี้มูกโป่งอ่ะ อาการโรคจิตเลยออก สวนปุ๊บ หยิกปั๊บ แล้วก็วิ่งหนีเลย (เอ่อ คือ เด็กประมาณไม่เกินป.6 นะคะ ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว เหะ เหะ)

หน้าเงียะน่ะนะ จะรักสวยรักงาม? เออ ก็หน้าเงียะน่ะแหละ

ไม่รู้ว่าเริ่มเมื่อไรเหมือนกันนะคะ รักสวยรักงามเนี่ย แต่จำได้ว่าของเล่นสมัยเด็ก ๆ ที่เล่นแล้วมีความสุขที่สุดก็คือ ได้ขโมยเครื่องสำอางน้าเล่น อู๊ย สุขมาก ๆ ชอบที่จะลองแต่ง เห็นคนนั้นคนนี้เค้าแต่งสวย ก็เอาละ น้ามีกระเป๋าเครื่องสำอางใบใหญ่ใบนึง เราก็เล่นตอนเค้าไปทำงานเนี่ยแหละ ทาตา แก้ม รองพ้งรองพื้น แต่แต่งไม่เป็นหรอกค่ะ เสร็จแล้วก็ให้ทุเรศใจ เหมือนงิ้วน่ะ ความชอบความอยากมันมีมาตั้งแต่เด็กน่ะนะ แต่ก็ไม่ได้มีใครสอนว่าต้องอย่างนั้นอย่างนี้นะ ลองผิดลองถูกด้วยตัวเองตลอด แต่ก่อนขอเงินพ่อแม่ จะซื้ออะไรก็เก็บหอมรอมริบเอาล่ะค่ะ ซื้อแป้งพับ ซื้อลิปมัน ลิปสติก มาสคาร่า พอมีรายได้เป็นของตัวเอง เลยกระหน่ำเลย

เห็นหน้าเหี้ยม ๆ เงียะ ไม่เที่ยว ไม่ดื่ม ไม่ดูดนะคะ

เป็นคนที่ชอบสนุก ชอบหัวเราะเฮฮากะเพื่อน ๆ ไร้สาระไปวัน ๆ แต่จะไม่ชอบเที่ยวกลางคืน (ผับ เทค บาร์) ไรเงียะ เป็นคนชอบฟังเพลงมากนะคะ แต่ว่าไม่ชอบไปเที่ยวกลางคืนเพราะหนวกหู ทนกลิ่นควันบุหรี่ไม่ได้ เคยไปแล้วคนสูบกันเยอะ หายใจไม่ออกเลย
ไม่ดื่ม อันนี้คือไม่ดื่มจริง ๆ เคยลองนะคะ แต่ทำยังไงก็ไม่ชอบน่ะ มันขม ไม่อร่อย เคยคิดว่ามีเครื่องดื่มอยู่สองตัวที่ดื่มได้คือ คาลัวร์ กับเบย์ลี่ เหอ เหอ จิมซื้อมาไว้ที่บ้านขวดนึง ผสมให้ นั่งฉลองกันตอนปีใหม่ ตอนเค้าน์ดาวน์ แค่แก้วเดียวนั่นแหละค่ะ จิบมันไปเหอะ ไม่หมดซะที สรุป ไม่ถึงครึ่งแก้วเท่านั้นอ่ะ ไม่เอาแล้ว
ไม่ดูด ไม่กล้าลองอ่ะค่ะ กลัวว่าจะติด ไม่รู้พวกที่ติดบุหรี่ทั้งหลายนี่ จะเริ่มจากการลองแล้วติดใจรึเปล่า เลยกลัว เพื่อนสมัยสวนดุสิต เคยยื่นให้ลอง เราก็ลองแหละ แต่ไม่ดูดนะ เป่า เอามาคาบไว้แล้วเป่า ไอ้ขี้บุหรี่พร้อมไฟก็หล่นลงกระโปรงตัวงาม ไหม้ค่ะ เป็นที่เฮฮาของเพื่อน ๆ มาก

เห้อ กว่าจะเขียนเสร็จ นึกตั้งนาน ว่าตัวเรานี่มีอะไรบ้างน้า แต่สุดท้ายก็เสร็จแล้วนะจ๊ะปุ๊ก มาตรวจการบ้านด้วยละกัน แต่คงไม่ส่งต่อละ เพราะเค้าคงเล่นกันไปหมดแล้วล่ะเนอะ